Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Οι... σοφοί

Το πετρέλαιο μας πυρπολεί. Για την ακρίβεια «καίει» και πληθαίνει τις τάξεις των φτωχών και κάνει τους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους. Ένας στους πέντε Ευρωπαίους ζει με λιγότερα από 22 ευρώ την ημέρα. Για ένα στους τέσσερις Έλληνες ισχύει το ίδιο, όπως και για τέσσερις στους τέσσερις αφρικανούς. Η πρώτη στατιστική είναι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η τελευταία στατιστική είναι δική μας, καθώς στην Αφρική δεν ευδοκιμούν οι στατιστικές, αφού έτσι κι αλλιώς οι άνθρωποι δεν προλαβαίνουν να γίνουν στατιστικά «δείγματα». Να, λοιπόν, ένας ακόμα λόγος ύπαρξης, να αποτελέσει κάποιος για μία φορά στη ζωή του (εκτός από τα 15 λεπτά δημοσιότητας) στατιστικό δείγμα. Είμαι στατιστικό δείγμα άρα υπάρχω! Πάντως, κάτι άρχισε να κινείται και άρχισαν οι πρώτες αντιδράσεις (βερμπαλισμοί) για τον «μαύρο κανιβαλισμό» μέσω της τρελής αύξησης της τιμής του πετρελαίου. Έτσι, «13 σοφοί» μίλησαν για τη σημερινή κρίση. Θα αναρωτηθεί κανείς, βέβαια, από πού και ως που είναι σοφοί ο Ζιοσπέν, ο Ντ’ Αλέμα, ο Ροκάρ; Εκτός κι αν σοφός είναι κάθε αποτυχημένος πολιτικός! Τέλος πάντων, οι… σοφοί αυτοί με κοινή ανακοίνωσή τους καλούν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να αντιληφθούν ότι η κερδοσκοπία τους οδηγεί σε τεράστια φτώχεια, σε μεγάλες μεταναστεύσεις και σφοδρές κοινωνικές και άλλες συγκρούσεις. Με άλλα λόγια, θεωρούν ότι οι τράπεζες θα βάλουν νερό στα… κέρδη τους και θα τα μειώσουν για το καλό της ανθρωπότητας! Αν είναι δυνατόν. Αλλά και για τις αιτίες της σημερινής κρίσης μιλούν οι σοφολογιώτατοι. Ιδού τι λένε: «…Η κρίση ενσαρκώνει στην πραγματικότητα την αποτυχία των αγορών που είναι ελάχιστα ρυθμισμένες ή κακο-ρυθμισμένες και μας δείχνει για μία ακόμη φορά ότι αυτές δεν είναι σε θέση να αυτορρυθμιστούν»! Άρα υπάρχουν καλές (καλο-ρυθμισμένες) και κακές αγορές. Δεν μας λένε ποιες είναι οι πρώτες και ποιες οι δεύτερες, αλλά με αυτή την περίεργη διατύπωση (που εμπεριέχει τη ρύθμιση, χωρίς να λέει από ποιον;) «αθωώνεται» η Αγορά και η νεοφιλελεύθερη αυτορρύθμιση. Έτσι, ο «αξιοπρεπής καπιταλισμός» που ευαγγελίζονται δεν είναι παρά ένα πολύχρωμο λεκτικό και… ευαίσθητο σελοφάν που αποκρύπτει τη σκληρή πραγματικότητα της αποτυχίας του μύθου της αυτορρυθμιζόμενης Αγοράς μέσω της προσφοράς και της ζήτησης και, κυρίως, μέσω του περίφημου ανταγωνισμού. Γι’ αυτό οι κύριοι αυτοί είναι τόσο σοφοί όσο και οι καλοπληρωμένοι διαφημιστές που εφευρίσκουν νέες λέξεις («αξιοπρεπής καπιταλισμός») για να πουλήσουν το ίδιο προϊόν, δηλαδή το νεοφιλελευθερισμό, του οποίου όμως η ημερομηνία έχει λήξει. Εντούτοις, αν και αιτιολογία της κρίσης είναι λανθασμένη, η διάγνωση των αποτελεσμάτων της είναι ορθή. Οι συγκρούσεις, οι μεταναστεύσεις, η διεθνής κοινωνική και πολιτική κρίση είναι επί θύραις.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Πετρέλαιο: Ο δεύτερος ψυχρός πόλεμος

Τι συμβαίνει με το πετρέλαιο; Τι κρύβεται πίσω από την τρελή άνοδο της τιμής του και ποιες οι συνέπειες για τις αναδυόμενες οικονομίες; Για εκείνους που υποστηρίζουν ότι η άνοδος είναι… φυσιολογική, το πρόβλημα έγκειται στην κλασσική ισορροπία ή ανισορροπία προσφοράς-ζήτησης. Όμως, σήμερα, δεν υπάρχει ανισορροπία. Θα υπάρξει στο μέλλον υποσητρίζουν οι αναλυτές. Γι’ αυτό φροντίζουν από τώρα για την αποθάρρυνση των αναδυόμενων οικονομιών για περισσότερη κατανάλωση. Τι σημαίνει όμως μικρότερη κατανάλωση για τις χώρες της Ασίας; Καθήλωση. Που ισοδυναμεί με εξόντωση. Με άλλα λόγια, σήμερα διεξάγεται ένα οικονομικός πόλεμος με συνεχείς βομβαρδισμούς από τη Γουόλ Στριτ. Το σχέδιο έχει ήδη καταστρωθεί από το 2005, όταν η τιμή του πετρελαίου ήταν ακόμη μικρότερη από 50 δολάρια το βαρέλι. Τότε ο αναλυτής Arjun Murti της Τράπεζας Επενδύσεων Goldman Sachs επινόησε τον όρο super-spike (υπερ-άνοδος) για την τιμή του πετρελαίου που όπως προέβλεπε θα έφθανε τα 105 δολάρια το βαρέλι. Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να συμβεί αυτό. Μέσα σε ένα χρόνο όμως φαίνεται ότι η τιμή του πετρελαίου θα φθάσει τα 200 δολάρια! Μέχρι τώρα οι δικαιολογίες γι’ αυτή την αισχροκέρδεια ήταν διάφοροι δήθεν ψυχολογικοί λόγοι όπως η κατάσταση στη Νιγηρία, στο Ιράν, στο Ιράκ, μία απεργία ή ένας τυφώνας. Σήμερα, όμως, δεν μιλάμε για αισχροκέρδεια αλλά για έναν πραγματικό ψυχρό πόλεμο, που επιχειρεί να πλήξει στρατηγικούς στόχους, όπως οι νέες αναδυόμενες οικονομίες και η Κίνα. Τώρα μιλούν για hyper-spike (υπερ-υπεράνοδο) της τιμής του πετρελαίου που ανεβαίνει με καταιγιστικό τρόπο και με τη δικαιολογία ότι πρέπει «να εκλογικευτούν οι καταναλωτές ώστε να αποκατασταθεί η απόσταση μεταξύ της ικανότητας παραγωγής και των παγκόσμιων αναγκών» (Goldman Sachs) στο μέλλον! Συνεπώς, ακόμα και η λιμοκτονία, η γενοκτονία συμβαίνουν για παιδαγωγικούς λόγους, ώστε να υπάρξει η… μελλοντική ισορροπία μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης πετρελαίου! Γι’ αυτό το πετρέλαιο σε έξι μήνες έως δύο χρόνια θα κυμανθεί μεταξύ 150-200 δολάρια, για να επανέλθει στη συνέχεια, αφού εκπαιδευτούμε καλά στον περιορισμό της κατανάλωσης και εφόσον επιζήσουμε, στα 75 δολάρια το 2001. Ακριβώς, αυτό είναι το σχέδιο που υλοποιεί με φοβερό κυνισμό το χρηματιστικό κεφάλαιο (όλα τα funds επενδύουν πλέον στο πετρέλαιο) αλλά και το αμερικανικό Department of Energy καθώς και το βρετανικό Cambridge Energy Research Associates στο πλαίσιο του «Δεύτερου Ψυχρού Πολέμου». Ευλόγως κάποιοι θεωρούν ότι ο «πόλεμος» αυτός αφορά το «σπάσιμο» της ανάπτυξης της Κίνας, που τροφοδοτείται με πετρέλαιο χαμηλής φορολογίας. Ήδη το γενικό εμπόρικο έλλειμα των ΗΠΑ αλλά και το έλλειμα με την Κίνα έχει μειωθεί για πρώτη φορά σημαντικά. Αυτό όμως το πληρώνει με φτώχεια και εξαθλίωση όλος ο κόσμος.

Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Ο πατριωτισμός του "βύσματος"

Η πρόθεση να καταστεί υποχρεωτική η στράτευση από τα 18 χρόνια προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των ανυπότακτων έφερε στην επιφάνεια μία σειρά αντιλήψεων αλλά και την παραγνώριση της πραγματικής κατάστασης στο στρατό, που δεν αφίσταται από τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία. Ο κ. Μεϊμαράκης παρουσίασε, παραδόξως, μία εικόνα του στρατού σύμφωνα με την οποία οι στρατιώτες επιδίδονται σε πολύωρο «σερφάρισμα» στο διαδίκτυο, μαθαίνουν χρήσιμα πράγματα και άλλα πολλά. Εκείνο, όμως, που οι πάντες γνωρίζουν είναι πως όντως κάποιοι σερφάρουν αδιαλείπτως, ενώ κάποιοι άλλοι, αυτοί που βρίσκονται στα φυλάκια του Έβρου, επικοινωνούν μόνο με τους ψύλλους και τους Τούρκους! Αλήθεια, γνωρίζει ο υπουργός για τις σκοπιές 8-10 ωρών; Γνωρίζει ότι αυτό δεν οφείλεται τόσο στους ανυπότακτους (το πρόβλημα είναι υπαρκτό) αλλά στους «βυσματούχους»; Γνωρίζει πόσοι δεν κάνουν στα σύνορα το υποχρεωτικό εξάμηνο; Γιατί, αντίθετα, ένας νέος από τα Χανιά, που έκανε το εξάμηνο στην Καστοριά, έλαβε μετάθεση –υποτίθεται πιο κοντά στην ιδιαίτερη πατρίδα του- στη Μυτιλήνη;! Γιατί ο Σκαραμαγκάς και η Σαλαμίνα θεωρούνται παραμεθόριος;! Πόσοι στρατιώτες υπάρχουν στην Αττική; Ήδη έχουμε γράψει ότι το περασμένο καλοκαίρι 100 περίπου ναύτες στο Σκαραμαγκά κάθισαν οκλαδόν σε μία ιδιότυπη άρνηση, καθώς είχαν εξαντληθεί από τις πολύωρες σκοπιές και τις αγγαρείες, ενώ οι «βυσματούχοι» έχαιραν εξόδου. Γνωρίζει ο υπουργός τίνος πρώην υφυπουργού γιος υπηρετούσε εκεί (σε γραφείο ασφαλώς) και πως αναβάτης του ιπποδρόμου έχαιρε σκανδαλώδους ευνοϊκής μεταχείρισης; Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν έχουμε θητεία στα 18 και πάλι οι έχοντες πρόσβαση, δηλαδή τα «μαμόθρεφτα» σύμφωνα με μία άλλη αντίληψη, αντί να… σκληραγωγούνται θα τη σκαπουλάρουν. Συνεπώς, όσο θα κυριαρχούν οι πελατειακές σχέσεις, όσο οι στρατιώτες θα διακρίνονται σε έχοντες πρόσβαση, τουτέστιν βύσμα, και σε μη έχοντες, σε «έξυπνους» και σε «κορόιδα», τότε όχι μόνο ο πατριωτισμός θα καταντά κενό γράμμα, αλλά θα είναι κυριολεκτικά εμπαιγμός. Μάλιστα, αν δει ο κ. Μεϊμαράκης ποια είναι η κοινωνική σύνθεση των ανυπότακτων θα καταλάβει ποιοι είναι οι πραγματικοί πατριώτες και ποιοι όχι. Δυστυχώς, η νομιμοποίηση του «μέσου» και της ανισότητας προέκυψε και από τις δηλώσεις του κ. Τσίπρα, που κατά τα άλλα μιλάει για έναν «νέο πατριωτισμό». Αλλά αυτές οι αντιλήψεις το μόνο που ενισχύουν είναι το αίσθημα της αδικίας απέναντι σε μία πατρίδα που διακρίνει τα παιδιά της σε «καλά» και «κακά». Γι’ αυτό στο στρατό δεν δημιουργείται πλέον η παλιά συλλογικότητα αλλά μία δομική ανισότητα. Το «βύσμα» έχει καταστεί αξία και σημείο κύρους και μέσα στο στράτευμα. Συνεπώς, η ανυποταξία ξεκινάει από εδώ, από την αντίληψη του «έξυπνου» και του «κορόιδου».